De zoektocht naar een goede balans tussen oud en nieuw heeft geresulteerd in het ontwerp voor dit fraaie rijksmonumentale pakhuis in Harlingen. In de jaren ‘90 is het omgebouwd tot een garage annex werkplaats op de begane grond, kantoren op de eerste verdieping en een éénkamer appartement op de tweede verdieping.
Het pakhuis kenmerkende zich door de zeer beperkte verdiepingshoogte (2.1 meter onder de balken), de enorme afmetingen van de constructieve balklaag, de kleine raamopeningen en de bijzondere diepte van het pand. Het pand is hierdoor erg gesloten en donker. Door de verkamering op de verdieping drong het daglicht niet het pand in.
De ingrepen in het pand bestaan vooral uit het ruimtelijk maken van de verdieping door het verwijderen van een groot deel van de kamerscheidende wanden, het maken van een ruime glazen overloop en het toepassen van glazen balustraden langs de bestaande trappen. Daarnaast is het gehele pand gemoderniseerd.